Dit gedicht, geschreven door Guus Biesen, is een reactie op het gedicht “Het puikje van de parochie” geschreven door Jos Biesen. Guus Biesen is een neef (oomzegger) van Jos Biesen (koorlid 50’er en 60’er jaren.
Uitgave parochiekrant maart 1960
Ze klimmen naar boven en staon daor te staon
de frater veurop en de rest aachteraon
d’n eene haauwt wees en d’n aandere toon
ze zingen kaaihard, mar ze zingen nie schoon
Christ Kuijten, die jengelt zo wordt me gezee
zonder heel veul fiducite op z’n orgeltje mee
hij speult er in “F”, en ze zingen in “Fies”
Beneje daor laacht in z’n vuisje, den Zwies
Zze loven den Heer en de’s ‘n mirakel
mee Bartholomeus en Perosi spektakel
d’n eene slao over, en d’n aandere deur,
mee weed open mond en ‘n vuurroije kleur
Ze snakken naor ossem en ieder week
komt als reddende engel de zondagse preek
t zootje zeigt neer, al was ‘t gestikt
en vraoge nao afloop;” Wie heetter geprikt.”
Inmiddels begient de collectant wir te werken
vur ” bizondere noden” en ge zult ‘t wel merken
al hedder nie dikkels bij stil bleven staon
de mee al de geld heel veul goed wordt gedaon
Vvur d’n erme, de missie en aandere dingen
helpt ‘t niet veul, degge veur staot te zingen
veur God en de naoste de’t is ‘t devies
vaast werk in de kerk en noot gin verlies
Mar de zanger zingt deur en hij denkt er nie aon
detter buiten ‘t zingen nog meer wordt gedaon
en al doetter ‘n aander dan nog zo z’n bist
hij heurt er z’n eige ‘t liefst en ‘t mist
De collectant bleft toch echter de bescheiden figuur
al wordt ie steeds meer gewaardeerd op d’n duur
en de zanger die heurt, volgens men in Gods huis
hillemaol achteraon op ‘t schellinkie thuis
want daor is het domein van tenoren en bassen
die ons iedere week in de Hoogmis verrassen
hauw vaast, dieje toon en zingt er de weis
van Gloria, Credo en Kyrie Eleis.