Het puikje van de parochie

Geschreven door Jos Biesen. Uitgave parochiekrant maart 1960

We gaan naar de kerk en we klimmen naar boven
om daar al zingend de Schepper te loven
we zingen nooit vals, we houden de wijs
bij Gloria, Credo en Kyrie Eleis

Ons zingen is bidden, zo kan men vaak horen
de hemel is ons reeds bij voorbaat beschoren
we zingen heel braaf in de Mis en ‘t Lof
als is dan ‘t bezoek in ‘t Lof maar een sof

En als we niet zingen, dan kunnen we zwijgen
dan is uit ons zangers, geen woord meer te krijgen
we hebben op ‘t koor niet nodig ‘n Zwies
dettie marris komt keke aasiet soms nog nie wies

Op ‘t koor gaat geen zanger zijn boekje te buiten
dit zal ook beamen zeer zeker Christ Kuijten
Christ is, zo je weet, onze organist
die zwijgen kan, beter nog dan ‘n trappist

We horen graag preken en luisteren aandachtig
naar onze pastoor, die preekt kort en krachtig
we luisteren naar Reulen, Allard en van Ooij,
al is dan de preek eer te lang dan te mooi.

Goddank, we zijn zangers en geen collectanten
dat zijn volgens ons maar “inhalige” klanten
van harte gegund, zij die heren hun schaal
wij houden ‘t maar liever bij ons graduaal

Want zingen, lijk wij, heeft immers meer waarde
dan vragen, lijk zij, om het slijk dezer aarde
n collectant in de kerk is zeker een heer,
doch wij staan daarboven, dus zijn we iets meer.

Op donderdagavond, na flink repeteren
komt prompt steeds “Jan Klare” om de kelen te smeren
dan heeft van ons allen ‘t meest nog zijn draai
de leverancier, onze vriend Sjefke “Paai”

En eens in het jaar met de dames gaan reizen
dat mag men ons zangers, ook zeker om prijzen
wir gehen nach Deutschland und trinken da Wein
dann ist es ob wir ja, im Himmel schon sein

Zo moeten wij zangers, men kan het hier lezen
t puikje van onze parochie toch wezen
en we zingen nooit vals en we houden de wijs
bij Gloria, Credo en Kyrie Eleis.